Het IT-manifest van Ngi-NGN ontmoedigt hetgeen dat het meest noodzakelijk is om problemen op te lossen, dat stellen August Hans den Boef en Rinke Smedinga. 'Ngi-NGN doet er goed aan deze dwaling maar snel in de digitale prullenbak te werpen.'
Deze dagen circuleert er een 'IT-manifest voor de overheid', van de hand van de beroepsvereniging Ngi-NGN voor IT-professionals. In de slipstream van de parlementaire commissie-Elias, die vorig jaar constateerde dat de overheid wel heel veel middelen verspilde in haar ICT-projecten, willen de initiatiefnemers een cultuurverandering op IT-gebied bij de overheid bewerkstelligen. Maar alleen al de titel van het manifest laat zien dat deze professionals hun megafoon op het verkeerde gebouw richten.
Het manifest draagt de volgende stelling aan: ‘Opdrachtgever en opdrachtnemer spreken elkaar aan op hun maatschappelijke verantwoordelijkheid.' Dit lijkt ons een onjuiste voorstelling van zaken. Voor het bedrijfsleven immers speelt maatschappelijke verantwoordelijkheid alleen een rol als die bijdraagt aan de doelstelling het imago te verbeteren en de winst te maximaliseren. Het is een ontroerende, maar naïeve veronderstelling dat bedrijven en bestuurders zich door ethiek en professionele inhoud laten leiden. De toon van het IT-manifest is dan ook ongepast waar het de indruk wekt dat de IT-professionals onschuldig zijn aan de miljardenverspilling in ICT-projecten die het bedrijfsleven uitvoerde voor de overheid. Ongepast, want deze professionals werkten doorgaans in opdracht van het management van hun bedrijf. En zelfs van het management wordt afstand genomen door stelling vier van het manifest 'Wij verkiezen vakmanschap boven status of reputatie.' Enige vorm van zelfkritiek had de beroepsvereniging hier gepast, en ook hier had het vizier 180 graden gedraaid moeten worden.