Het was rumoerig rond het rapport ‘Grip op ICT’ van de Tijdelijke Commissie ICT. Maar nu komt het ict-rumoer weer vanuit een wereld die volgens commissievoorzitter Elias niet bestaat: die van fraude en corruptie. De rauwe werkelijkheid heeft het rapport ingehaald en de reactie van de voorzitter maakt het er niet beter op.
In een opiniestuk daags voor de publicatie van het eindrapport legde ik uit waarom het niet anders kon dan dat de commissie ook aandacht zou besteden aan ambtelijke corruptie en aanverwante wantoestanden. De commissie wist tijdig dat Zembla aan een uitzending werkte. Ambtenaar Leether had in zijn hoorzitting gewag gemaakt van extreem onzakelijke besluitvorming rond de afwikkeling van faalprojecten (‘oprotpremies’). Ex-kamerlid Gerkens had in haar hoorzitting gerefereerd aan rijksrecherche onderzoeken. Vele verontruste en gefrustreerde ict’ers hadden naar verluidt e-mails en brieven over misstanden aan de commissie geschreven. En veel eerder, in 2013, had ikzelf als adviseur van de commissie gewezen op het verschijnsel van corruptie, niet zozeer als op zichzelf staand fenomeen maar als uiting van het algehele bederf rond publieke ict.