Uit ons onderzoek aan de Universiteit Utrecht weten we in welke richting we betere oplossingen en aanpakken moeten zoeken. Grootschalige informatisering moet stap voor stap, gebaseerd op probleemgerichte geautomatiseerde communicatie. Maatschappelijk vraagstukken die met ICT kunnen worden aangepakt, blijken zeer verschillende ‘dominante ketenproblemen’ te kennen. Dus voor elk maatschappelijk probleem is een maatwerkoplossing noodzakelijk.
We kijken met belangstelling uit naar het rapport van de Tijdelijke commissieICT die een parlementair onderzoek uitvoert naar ICT-projecten bij de overheid. Enkele schoten voor de boeg en mijn vooruitblik.
Ik verwacht dat in het rapport zowel opdrachtgevers (de overheid) als opdrachtnemers (ICT-bedrijfsleven) een veeg uit de pan krijgen: zij nemen te veel risico, laten zich leiden door winstbejag, er is te weinig projectbeheersing en te weinig en te late signalering van tegenvallers. Aandachtspunten zullen zijn: systeemspecificaties, projectmonitoring, verantwoordelijkheden, bekwaamheden en geld. Als het op verbeteringen aankomt, verwacht ik in het rapport fraaie staaltjes van ‘meer van hetzelfde’: de oplossing wordt meestal gezocht in de omkering van het probleem. Dus te weinig systeemspecificatie wordt bestreden door meer (betere of meer gedetailleerde) systeemspecificatie, enzovoort. Zo blijven we hangen in symptoombestrijding, zonder inzicht in de oorzaken.